Fernando Torres

Atletico Madryt

Atlético Madryt
Torres w trakcie dyskusji z sędzią podczas meczu Atlético
Trzy lata po przyjściu do drużyny, zwyciężył z zespołem w międzynarodowym turnieju U-15 Nike Cup[1][4]. Po zakończeniu zawodów został uznany za najbardziej utalentowanego piłkarza Europy w swojej kategorii wiekowej[4]. W 1999 otrzymał wartą 2 miliony euro ofertę przenosin do Valencii, którą odrzucono[5], a z zawodnikiem podpisano profesjonalny kontrakt z klauzulą sprzedaży za trzy miliony euro[6]. Pierwszy rok gry spędził w młodzieżowym zespole, a następny sezon rozpoczął w Honour Divison. Rozgrywki zaczęły się dla niego pechowo, gdyż we wrześniu złamał nogę i pauzował do grudnia[1]. W przygotowaniach do kolejnego sezonu trenował z pierwszym zespołem, w którym ostatecznie zadebiutował 27 maja 2001 na Vicente Calderón wchodząc na murawę w 65. minucie spotkania z Leganés[5]. W czasie występu miał 17 lat i 68 dni, co uczyniło go najmłodszym debiutantem w historii klubu[7]. Tydzień później zdobył swojego pierwszego ligowego gola w spotkaniu przeciwko Albacete, a Atlético zakończyło rozgrywki poza miejscem premiującym awans do Primera División[1].

W kolejnym sezonie, w którym to Torres wystąpił w 36 spotkaniach, zespół wywalczył promocję do pierwszej ligi[8]. Pierwszy sezon w Primera Division Hiszpan zakończył z 29 występami i 12 zdobytymi golami, a Atlético uplasowało się na 11. miejscu[1][8]. W kolejnym sezonie Torres poprawił swoje osiągnięcie z poprzednich rozgrywek, strzelając 19 bramek w 35 ligowych spotkaniach[8], co dało mu trzecie miejsce w klasyfikacji strzelców[9]. W wieku 19 lat został najmłodszym kapitanem w historii klubu[5]. Atlético nie zdołało się zakwalifikować do Pucharu UEFA, ale dzięki zajęciu w lidze 7. pozycji uzyskało awans do Pucharu Intertoto. W spotkaniu z OFK Belgrad zdobył dwa gole, które były jego pierwszymi w europejskich pucharach[10]. Atlético dotarło do finału, w którym przegrało po rzutach karnych z Villarreal[10]. W 2005 sprowadzeniem Torresa zainteresowana była Chelsea, ale prezes hiszpańskiego klubu Enrique Cerezo nie wyraził zgody na transfer[11]. Cerezo ogłosił w styczniu 2006 roku, że klub jest gotów rozważyć oferty za zawodnika, a sam Torres stwierdził, że w marcu otrzymał ofertę od Newcastle United[12][13].

Po Mistrzostwach Świata 2006, w których Torres dotarł z reprezentacją do 1/8 finału, Chelsea ponownie zaczęła starania o pozyskanie zawodnika, ale ten zdecydował, że jeszcze przez rok pozostanie w Atlético[7]. W następnym sezonie, w którym zdobył w lidze 14 bramek[8], na nowo rozpoczęły się spekulacje dotyczące przyszłości piłkarza, po tym jak Atlético nie zakwalifikowało się do Pucharu UEFA. Według angielskich mediów Hiszpan był głównym celem transferowym Liverpoolu[14]. Kilka dni później poinformowano, że kluby doszły do porozumienia; kwota transferu wyniosła 25 milionów funtów, a do Atlético w ramach transakcji odszedł Luis García[15]. 30 czerwca Atlético ogłosiło pozyskanie z Villarrealu Diego Forlána, jeszcze przed oficjalnym podpisaniem kontraktu Torresa z Liverpoolem[16]. 2 lipca zawodnik sfinalizował umowę z angielskim klubem[17]. Następnego dnia piłkarz pomyślnie przeszedł testy medyczne, po których powrócił do Madrytu na pożegnalną konferencję prasową[18]. Z momentem podpisania umowy Torres stał się najdroższym piłkarzem w historii Liverpoolu[16].